Kaybetmenin belirtisi kızgınlık, çirkin sözler ve hakarettir. Erzurum tabiriyle "işi tekmiğe bozmak" derler buna. Eskilerin ifadesiyle neden elfaz-ı kibar yani güzel söz yerine, niçin elfaz-ı gazıl yanı küfürlü, kaba ve çirkin bir dili kullanırız? Hele de siyasette. Çocuklarımıza nasıl bir rol-model olunacak? "Üslûbu beyan ayniyle insandır" diyor Recaizade Mahmut Ekrem." Testinin içinde ne varsa dışına o sızar" diyor Mevlânâ. Yunus Emre "Sözünü bilen kişinin yúzünu ağ ede bir söz/ Sözü pişirip diyenin işini sağ ede bir söz" diyor ve güzel halk irfanımızda da " İnsanlığımız dilimizin altında gizlidir" denilmekte. Çıldırlı büyük Ozan Şenlik'in bu anlâmda güzel sözün değerini, söz cehaletini öteleyen, sevgi, kardeşlik yüklü bir şiirini aslına sadık kalarak paylaşarak söz güzelliğine noktayı koyalım
Ey arif olan kimseler dinleyip seç cevabı
Cahilin nâdân sözü var, goçun da goç cevabı
Hasım nefsin niyyetin galdırah ara yerden
Gözleyerek yol erkânı açah gardaş cevabı
Ol Allah'a da hoş geder yamanı ey eylesen
Muhabbet baldan artıhdı dostuna pay eylesen
Lisandan gelen elması gevhere tay eylesen
Götürsen sarraf yanına tutarlar baş cevabı
Şenlik der cümle münkirler geçinir inkârınan
Asilzâde olan gullar danışır nökerinen
Hercai gedânın sözü yenilmez şekerinen
Od salar şirin canlara olar ataş cevabı
